Met betrekking tot het huwelijksgoederenrecht is het belangrijkste verschil dat het Nederlands wettelijk systeem uitgaat van een algehele gemeenschap van goederen die in Frankrijk haar tegenhanger vindt in de ‘communauté universelle’. Dit type gemeenschap moet in Frankrijk wel bij huwelijkse voorwaarden worden vastgelegd, immers het wettelijke systeem dat in Frankrijk van toepassing is, zo er geen huwelijkse voorwaarden worden gemaakt, is de ‘communauté réduite aux acquêts’. Deze laatste ‘communauté’ maakt gemeenschappelijk hetgeen tijdens het huwelijk anders dan door schenking of vererving wordt verkregen. Met ingang van 1 januari 2018 zal ook Nederland, net als Frankrijk, uitgaan van een beperkte gemeenschap van goederen wanneer men een huwelijk aangaat zonder huwelijks voorwaarden te maken. Dit nieuwe stelsel van de beperkte gemeenschap geldt uitsluitend voor huwelijken gesloten na 1 januari 2018.
Zowel Frankrijk als Nederland hebben de Conventie van Den Haag d.d. 14 maart 1978 inzake het huwelijksgoederenregime ondertekend, hetgeen inhoudt dat beide landen een wijziging van de wet welke van toepassing is op het huwelijksgoederenregime accepteren. Ook op dit gebied zal in de toekomst een wijziging plaats vinden. Per 29 januari 2019 zal een Europese Verordening op het gebied van het toepasselijk huwelijksvermogensregime in werking treden.
Een heel interessant instrument dat een Nederlandse echtpaar ter beschikking staat, is een bepaling bij huwelijkse voorwaarden waarbij de Franse onroerende zaak gemeenschappelijk wordt gehouden en krachtens een verblijvingsbeding verblijft bij de langstlevende. Deze overgang naar de langstlevende is in Frankrijk niet belast met erfbelasting. Wel dient bedacht te worden dat wanneer vervolgens de langstlevende overlijdt, het onroerend goed in één keer vererft, bijvoorbeeld naar de kinderen. Hierover dient op dat moment wel erfbelasting betaald te worden. Een ander voordeel van het verblijvensbeding bij de huwelijkse voorwaarden kan zijn dat in deze situatie in Frankrijk geen nalatenschap af te wikkelen valt.